Hakkımda..

Geçen yıllarda ( blog okuyucusu iken) birbirlerini sobeleyen bloggerları zevkle okur tanımaya çalışırdım. Hergün ziyaret ettiğim sitelerin yazılarını, tariflerini ve tüm paylaştıklarını okudukça daha merak eder olmuştum yazarlarını. Daha fazla okudukça daha iyi tanıdım ve daha çok içlerinde olmak istedim. Öyle güzel dostluklar öylesine büyük paylaşımlar varki bloggerlar arasında hiçbirşey yazmasam dahi bir blogum olması için 1 yılı aşkın bir süre düşünmüştüm. Aslında herşey perde pilavı ile başlamıştı. Nasıl bilebilirdimki google arama çubuğuna perde pilavı yazıp tıklamakla böyle güzel bir dünyaya açılacağımı...
Sobeleme oyunu bu aralar tekrar gündeme gelmiş ve sevgili Nukhet kendini tanıttıktan sonra beni sobelemiş. İyiki varsınız, tüm paylaşımlarınız dostluklarınız için sonsuz teşekkürler.

• Hayatta en çok değer verdiğim kavram ailedir. Akşam olup eve geldiğimde apartmanın önünde kafamı kaldırıp evime bakınca ışığının yanıyor olması bana çok şey ifade ediyor. Biliyorumki içinde sıcacık yemekleriyle bizi özlemle bekleyen annem var. İşte o manzara tüm yorgunluğumu alıyor. Kimsenin olmadığı karanlık soğuk bir eve girmekten hiçbir zaman hoşlanmamışımdır.
  

• Küçükken annemin tüm aile bireyleri toplanmadan yemek masasına oturulmaz dediği için ve beni aç aç beklettiği için çok hırçınlaşırdım. Ama şimdi anlıyorumki çok haklıymış ve O'na çok teşekkür ediyorum bana böylesine güzel birşey aşıladığı için. Ailece yapılan pazar kahvaltılarındaki mutluluğumu bazen hiçbirşeye değişmem.

• Beni hiç tanımayan uzaktan gören birisi için fazlasıyla sert bir yapım vardır fakat ailem, arkadaşlarım, akrabalarım dostlarım için asla böyle değildir.
  

• Ayrılıkları hiç ama hiç sevmem. Varolan değerlerim için herzaman şükrederim.
  

• Hergün uyandığımda biran önce Posta ve Hürriyet gazetelerini almak için sabırsızlanırım. İnternetten gazete okumayı hiç sevmem. Hatta gazetede okuduğum bir haberi bloguma taşımak için internet sayfasında araştırdığımda bulamadığım çok olmuştur. Bazen haberi bulup fotografını bulamamışımdır vs.. Mutlaka oturup gazeteyi elime alıp sayfalarını tek tek açıp alıştığım yazarları yerlerinde bulup okuacağım.

• Hastaneleri pek sevmem. Aslında görevi icabı minnettarım fakat kendimi kötü hissediyorum. Geçen yıl fazlasıyla içinde buluduk umarım birdaha o tür şeyler yaşamayız. Tüm hastalara acil şifalar diliyorum.

• Hediye almayı çok seviyorum. Süpriz yapmayı da çok seviyorum fakat fazla yapamamışımdır. Çok ama çok fazla heyecanlı bir insanımdır hiçbirşeyi saklayamam veya içimde tutamam :)

• Halk oyunlarını çok severim ve başta kafkas olmak üzere tüm yöreleri bilirim. Titiz ve disiplinli bir çalışmanın ardından ortaya çıkan güzel gösterilere hayranım. Belki verilen emeği biliyor anlıyor olmamdan kaynaklanıyordur, gözlerim izlerken hep dolu dolu olur.

• Gezmeyi seviyorum. Avrupayı seviyorum. Osmanlı İmparatorlugunun en son Viyana bölgelerine kadar ilerlemesinden dolayı olsa gerek o bölgeleri çok benimsiyorum ve heryerini merak ediyorum.

• Avrupa'da tarihe çok değer veriliyor ve büyüğü küçüğü herkes değerlerine sahip çıkıyor, kolluyor. Ama bizde böyle değil. Haydarpaşa Garı için kötü zihniyetlerinin düşüncelerini duyduğumda çok üzülmüştüm, "müjdemi isterim, gar kurtarılıyor, otele çevirilerek kurtalıyor" sözlerine sinirlendiğim kadar. Anadolundan başlayan yolculukların hep son noktasıdır orası. Dedelerimizin ellerinde tahta bavulla inip, yeni bir hayata merhaba dedikleri yerdir. Tarih hep çok önemlidir benim için.

• Neyse, nerden nereye geldim :) Herzaman iyi bir dost, iyi bir evlat, iyi bir öğrenci olmak için çok çabaladım. Büyüklerin sözlerini, nasihatlarını herzaman önemsedim. Hayatımın her döneminde çok iyi bir dinleyici oldum. Kendime olan güvenimi hiçbir alanda yitirmedim. Asya ve Avrupa kıtalarını birbirine bağlayan bir şehirde büyüdüm ve hiçbir zaman insan ayırt etmedim. Farklı sınırlar içinde yaşıyor, farklı dine inanıyor veya farklı bir rengi var diye kimseyi hor görmedim. Yukarıdaki fotografta bunun için.

Bende Sevgili Işılı merak ediyorum ve sobeliyorum. Umarım vaktin vardır birşeyler yazmaya.