VATAN SİZE MİNNETTAR

ÇANAKKALE ŞEHİTLERİ

Bomba şimşekleri beyninden inip her siperin
Sönüyor göğsünün üstünde o arslan neferin.
Ölüm indirmede gökler, ölü püskürmede yer,
O ne müthiş tipidir, savrulur enkazı beşer.

Boşanır sırtlara, vadilere, sağnak sağnak.
Kafa göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el ayak
Vurulup, tertemiz alnından, uzanmış yatıyor,
Bir hilal uğruna yarap ne güneşler batıyor.

Ey bu topraklar için toprağa düşmüş asker
Gökten ecdat inerek öpse o pak alnı değer.
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
Gömelim gel seni tarihe desem sığmazsın.

Mehmet Akif ERSOY

Adeta genç bir neslin telef olduğu bu savaştan 92 yıl geçmesine rağmen dünyanın her yerinden ve ülkemizin her köşesinden milyonlarca insanın Çanakkale’ye gelip şehitlerini anıyor olması bu savaşın ve uğruna kan dökülen bu toprakların ne kadar önemli ve kutsal olduğunun bir işaretidir.

Ulu Önder Atatürk dahil olmak üzere bu ülke icin Sehitlik ve Gazilik mertebesine ulasmis herkesi büyük saygıyla anıyorum. Aynı zamanda, birdaha belkide göremeyeceğini bile bile sevdiği eşini, nişanlısını, doyamadığı oğullarını savaşa gururla gönderip zor hayat şartlarıyla savaşan annelerimizi hasretle anıyorum.

Savaşta Ocean'dan atılan bir mermi Mecidiye Tarabyasını yerle bir etmiş ve orada sadece 3 kişi hayatta kalmış. İçlerinden biri Koca Seyit (üst fotograftaki) derin bir nefes alarak 230 kiloluk top mermisini sırtına alıp topa sürmüş. "Ya Allah" diyerek ateşlemiş ve Ocean zırhlısı deniz üzerinde derin bir yara almış. Hayatta kalanlardan Yüzbaşı Hilmi Bey gözlerine inanamamış ve Topçu Neferi Seyit'e sarılarak defalarca öpmüş. Hepsi şehit olacakları günü bir gün öncesinden hissederlermiş.

Bilgisayarımda sürekli ziyaret ettiğim dosyaların hepsinde bu fotograf vardır. Sanki internette birdaha bu fotografa ulaşamayacakmışım gibi kaybetmekten çok korkuyorum. Boş vakitlerimde Çanakkale Zaferi ile ilgili tüm siteleri geziyorum tekrar tekrar okuyorum hiç ama hiç doyamıyorum. Onlar bu vatanın bir karış toprağına bile şehit olmak için adeta birbirleriyle yarışmışlar. Lütfen onları unutmayalım. Mehmet Akif ne de güzel söylemiş şiirinde "Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın? Gömelim gel seni tarihe desem sığmazsın."